
Położony w malowniczej dolinie rzeki Białej Lądeckiej, u stóp Gór Złotych, Lądek-Zdrój to najstarsze uzdrowisko w Polsce, doceniane za wyjątkowy klimat sudeckiego miasteczka, znany w regionie leczniczy dorobek..
Historia Lądka-Zdroju sięga średniowiecza, gdy w 1282 roku otrzymało prawa miejskie i w szybkim czasie zyskało znaczenie jako ośrodek handlu i rzemiosła.
Podczas II wojny światowej miasto zostało oszczędzone, dzięki czemu możemy dziś podziwiać jego zabytkową stronę - mimo niszczących powodzi - niemal w oryginalnej formie.
Centrum miasta znajduje się w zachodniej części, w widłach Białej Lądeckiej i Rudawki. Rynek z klasycystycznym ratuszem otoczony jest kamieniczkami, z których północna pierzeja zdobiona jest arkadami. W centrum rynku stoi, charakterystyczna dla baroku śląskiego, kolumna Trójcy Świętej.

Nieco bardziej na zachód znajduje się kościół parafialny Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Wnętrze świątyni zachwyca barokowym wystrojem i sklepieniem kolebkowym.

Panoramę miasta można obejrzeć bez potrzeby posiadania drona. Wystarczy wspiąć się na pobliską Górę Trzech Krzyży. Na jego szczycie, 493 m n.p.m., wznoszą się trzy drewniane krzyże symbolizujące Golgotę. Jak tam dotrzeć?
Jak wejść na Górę Trzech Krzyży w Lądku-Zdroju?
- Łagodna ścieżka – idziemy na Osiedle Słoneczne, a tam w ulicę Storczyków. Przechodzimy na białą ścieżkę (wysypaną białym kamieniem), a za ostrym zakrętem podążamy polną ścieżką, aż do niewielkiego placu. Za nim wchodzimy na wąski szlak (prawie niewidoczny) i idziemy jeszcze kawałek, aż naszym oczom ukażą się trzy białe krzyże. To bardzo łagodna droga z niewielkim nachyleniem.
- Stroma droga krzyżowa – na Osiedlu Słonecznym odnajdujemy ulicę Niezapominajek i kierujemy się w lewą stronę aż do końca. Za ostatnim domem będzie drogowskaz. Wchodzimy na ścieżkę i idziemy na górę. Trasa wymaga nieco więcej wysiłku, ale wrażenia z widoku są tego warte.

Pierwsze krzyże ustawiono w XVII wieku, które od tamtego czasu były wielokrotnie odnawiane, zwykle jako wyraz wdzięczności mieszkańców za ocalenie w trudnych chwilach. W latach 70. XX wieku drewniane krzyże postawił Franciszek Kuźniarz, po tym jak przeżył pożar samochodu, ale te obecne pochodzą już z lat 80-tych.
Z Górą Trzech Krzyży wiąże się wiele lokalnych legend, m.in. o dziecku uratowanym przez psa, cudownym ocaleniu rodziny, nawróceniu zatwardziałego ojca dzięki modlitwie czy tajemniczym skarbie ukrytym pod ziemią.

Góra Trzech Krzyży zbudowana jest z gnejsów, które należą do jednych z najstarszych w Sudetach. Na szczycie góry są one częściowo odsłonięte, co pozwala dostrzec ich surową, spękaną powierzchnię.
W Lądku-Zdroju znajduje się jedyny w Polsce kryty most, przypomina te z alpejskich wiosek.
Kryty most jest dziełem niemieckiego architekta Felixa Henry'ego. Ta niezwykła konstrukcja, powstała w latach 30. XX wieku, a jej zadaniem było połączenie dwóch sanatoryjnych budynków.

Gdy po II wojnie światowej jeden z domów został przekształcony w kamienicę mieszkalną, wejście na most zostało zamknięte. Dziś można oglądać go z dwóch punktów widokowych - z ulicy Spacerowej, widok z góry, oraz z ulicy Kościuszki - widok z poziomu rzeki.

Zapomniany, ale zasługujący na uwagę jest kościół Najświętszego Zbawiciela (Salwatora). Ta niewielka świątynia powstała w połowie XIX wieku, ale dziś jest zapomnianą i zamkniętą dla zwiedzających ruiną.

Na początku XX wieku w kościele przeprowadzono dużą przebudowę dzięki finansowemu wsparciu Marianny Orańskiej - tak, tej od słynnego pałacu.
https://wikingiwilkolak.pl/w-podrozy/palac-marianny-oranskiej
Sanatoryjna część miasta zwana "Zdrojem", znajduje się kilkaset metrów na wschód od rynku. Centralnym punktem tej części jest Zakład Przyrodoleczniczy „Wojciech”, z imponującą siedzibą w budynku z XVIII wieku.

W środku znajdują się pijalnia wód oraz marmurowy basen z wodą siarkowo-fluorkową, do których dostęp jest bezpłatny.

Uzdrowiskowy charakter miasta podkreślają parki miejskie - Zdrojowy, Słowackiego oraz 1000-lecia, w którym ustawiono rzeźbę przedstawiającą orła z polskiego herbu. Dalej znajduje się znacznie większy park Moniuszki.

W części sanatoryjnej jest ulica straganowa (faktycznie Cienista, gdzie ustawiane są namioty z pamiątkami), a także muszla koncertowa, która tętni życiem wiosną i latem, gdy odbywają się tu koncerty, festiwale i imprezy plenerowe.
W niżej położonych rejonach Lądka-Zdroju wciąż widać ślady tragicznej powodzi z września 2024 roku. Wiele lokali pozostaje pustych, a budynki w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki są uszkodzone lub częściowo zniszczone przez żywioł.
To bolesny widok, który przypomina, że nie była to pierwsza taka katastrofa – również w 1997 roku miejscowość została dotknięta przez wielką wodę, niszczącą mosty, domy i infrastrukturę.

W obliczu tych doświadczeń, wspieranie turystyki w regionie nabiera szczególnego znaczenia. Każda wizyta to nie tylko forma wsparcia lokalnej społeczności, ale też okazja do poznania niezwykłego miejsca z bogatą historią i XIX-wieczną architekturą.

Słynny Most Nepomucena, wkrótce wróci w nowej odsłonie.