Muzeum przechowuje najlepiej zachowane sarkofagi z niedalekiej nekropolii, która powstała na tych terenach w tym samym czasie co starożytne miasto. Najstarsze sarkofagi datuje się na II wiek p.n.e., a obiekty umieszczone w muzeum mogą pochwalić się nawet starszym rodowodem, ponieważ spora część artefaktów pochodzi ze stanowiska archeologicznego kopca Beycesultan, którego wiek datuje się na ok. 5 tysięcy lat. Uważa się, że w okresie od późnego chalkolitu do późnej epoki brązu mogło tam istnieć prężnie działające miasto. Część okazów z epoki brązu trafiło do muzeum w Hierapolis.
- Wejście do trzeciej sali z eksponatami z teatru
Muzeum zwiedza się przechodząc między trzema oddzielnymi salami dawnej łaźni. Każda z nich kryje inną historię.
Część I: Grobowce i posągi
Pierwsza sala zawiera znaleziska z Hierapolis i Laodycei. Są to sarkofagi, statuetki, nagrobki, filary i inskrypcje. Wśród umieszczonych tutaj zabytków znajdują się posągi Tyche, Dionizosa, Asklepiosa, Isis, Demetra i Trytona - zostały one wykonane w czasach rzymskich, prawdopodobnie w tym samym czasie co teatr.
Jest tutaj kilka najlepiej zachowanych, bogato zdobionych sarkofagów świadczących o lokalnej tradycji pochówkowej. Jednym ze szczególnie interesujących jest ten umieszczony w centrum sali - sarkofag Arhoma charakterystyczny dla typu sidemerańskiego. Jest bogato rzeźbiony, zdobiony inskrypcjami.
- Wystawa sarkofagów i posągów w pierwszej sali muzeum
Część II: Najmniejsze zabytki
W drugiej sali znajdują się najmniejsze znaleziska z okresu ostatnich 4 tysięcy lat. Zabytki pochodzą z różnych wykopalisk w okolicy miasta Denizli i są ułożone chronologicznie.
- Ekspozycja glinianych naczyń
Wśród eksponatów znajdziemy pierwsze naczynia gliniane (duża kolekcja ceramiki) oraz liczne narzędzia kamienne. W kolejnych gablotach wystawione są artefakty z okresu hellenistycznego, rzymskiego i bizantyjskiego. Zwłaszcza z tego ostatniego okresu możemy oglądać szklane naczynia, biżuterię w formie pierścieni, bransolet i kolczyków.
Na środku znajduje się pokaźna kolekcja brązowych, srebrnych i złotych monet. Najstarsze z nich pochodzą z czasów hellenistycznych, a najnowsze z ottomańskich.
Część III: Teatr rzymski
W ostatniej sali znajdziemy zabytkowe elementy dekoracji z pobliskiego teatru. Te, którym udało się przywrócić dawny blask zostały wystawione tutaj. Ponadto zobaczymy dobrze zachowane zdobienia nieistniejących już budynków z okolicy. Są to m.in. artefakty poświęcone kultowi Apollo, Artemidy, Dionizosa i cesarza Septimusa Severa.
W sali jest też płaskorzeźba przedstawiająca uprowadzenie Persefony przez Hadesa, a także rzeźba sfinksa oraz scena koronacji bogini Hierapolis.
- Płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia bogów
Część IV: W ogrodzie
W ogrodzie przylegającym do budynku dostępna do zwiedzania jest ekspozycja polowa. Większe zabytki, jak marmurowe posągi, kapitele kolumn i kamienne artefakty, wystawione są pod chmurką. Znajdują się tutaj także niektóre z lepiej zachowanych sarkofagów z nekropolis.
