Lotnisko Don Mueang powstało w 1914 roku z przeznaczeniem pod bazę tajskich sił lotniczych i do dnia dzisiejszego jego właścicielem jest Armia Tajlandii. Dziś obsługuje głównie ruch pasażerski.
- Wyjście z T1, wieczorem po przylocie.
Po otwarciu portu lotniczego Bangkok-Suvarnabhumi (ok. 26 km na wschód od centrum) Don Mueang miało jeszcze przez jakiś czas pełnić rolę lotniska wspierającego i obsługiwać jedynie ruch krajowy. Jednak ogromny wzrost zainteresowania Tajlandią wymusił jego rozbudowę i przeniesienie części połączeń międzynarodowych.
Do wybuchu globalnej pandemii port lotniczy obsługiwał rocznie nawet 40 milionów pasażerów!
Po rozbudowie w 2015 roku port obsługuje głównie przewoźników niskokosztowych, m.in. AirAsia, Thai Lion Air, Nok Air oraz czartery.
- Przylecieliśmy i wylecieliśmy samolotem linii AirAsia.
Port lotniczy składa się z dwóch terminali:
- Terminal 1 - loty międzynarodowe (AirAsia).
- Terminal 2 - loty krajowe (Thai AirAsia, Orient Thai, Thai Lion Air, Nok Air).
W północnej części portu lotniczego ulokowany jest terminal obsługujący loty międzynarodowe, przy którym jest wejście na kładkę zawieszoną nad jezdniami (pozwala ona przejść bez problemu na drugą stronę m.in. do świątyni Wat Don Mueang. Z kolei południowy terminal T2 jest połączony kładką ze stacją kolejową SRT Red Line.
- Po drugiej stronie kładki są sklepiki i stoiska, gdzie można kupić tanio zestawy śniadaniowe.
Jeśli przylatujemy z zagranicy musimy przejść kontrolę paszportową, podczas której sprawdza się również odciski palców. Gdy kontrola zostaje zakończona, schodzimy poziom niżej po odbiór bagażu, a jeśli nie mamy - od razu wychodzimy do hali przylotów.
- Wyjście ze strefy kontroli do hali przylotów.
Co dziwne, przy opuszczaniu strefy przylotów nie prześwietlali nam bagażu. Nie wiemy czy to normalna praktyka, być może dlatego, że przylecieliśmy w nocy i nie mieli już ochoty.
W hali przylotów znajdują się wypożyczalnie samochodów, kantor, bankomaty i stoisko sprzedaży kart SIM.
- Stanowiska odbioru bagażu.
W Bangkoku tylko się przesiadaliśmy. Następnego dnia mieliśmy wylot do Surat Thani, dlatego spaliśmy w pobliżu. Przy lotnisku znajduje się wiele hoteli i hosteli. Dla podróżnych, którzy chcą odpocząć z dala od miejskiego zgiełku, na pewno znajdzie się jakaś wygodna opcja.
Polecamy Don Mueang Place Hotel, w którym nocleg można zarezerwować od 100 zł. Jest to kilkupiętrowy budynek z lobby. Pokoje są duże - każdy z wygodnym łóżkiem i kompletnie wyposażoną łazienką.
- Standard rewelacyjny. Polecamy! Źródło: strona hotelu.
Na lotnisko wchodzimy przez terminal międzynarodowy, bo wracając z naszego hotelu po prostu mamy bliżej. Jeszcze po drugiej stronie ulicy, tuż przy wejściu na kładkę znajdują się stoiska rozstawione przez Tajów, na których można kupić zestawy śniadaniowe domowej roboty - ceny zaczynają się od 30 batów.
Gdy byliśmy tutaj poprzednim razem w 2016 roku, do lotniska można było dojechać jedynie taxi lub busem. Dziś znajdują się tu nie tylko wiadukty drogowe, ale również umieszczona na wysokości ok. 15 metrów linia kolejowa z zadaszoną stacją.
- Dworzec autobusowy przy T1.
Przy północnym krańcu portu lotniczego znajduje się niewielki dworzec autobusowy, gdzie zatrzymują się autobusy linii lotniskowych “A”.
Strefy odlotów znajdują się na górnym poziomie. Zanim jednak wejdziemy na górę, musimy udać się do terminala obsługującego loty krajowe, który znajduje się na drugim końcu długiej hali. Na szczęście oba terminale są ze sobą połączone, zatem przemieszczanie się pomiędzy nimi idzie dość sprawnie.
- Idziemy do strefy odlotów :)
Oba terminale wyglądają dość podobnie - po wejściu widzimy stoiska check-in. Dla osób, które nie mają bagażu podręcznego istnieje możliwość dokonania odprawy w automatach (wybrane linie lotnicze).
Lecimy AirAsia - po odprawie internetowej otrzymujemy karty pokładowe PDF z kodem, który upoważnia nas do przejścia przez bramki bez potrzeby drukowania biletów.
- Stanowiska nadawania bagażu i automaty check-in.
Przy wejściu do strefy kontroli kartę pokładową sprawdza pracownik lotniska. Następnie kontrola bagażu podręcznego oraz Full body scanner, który dzięki naświetlaniu milimetrowymi falami radiowymi jest w stanie uzyskać obraz tego, co dana osoba nosi pod ubraniem. I to w zasadzie wszystko - możemy udać się do bramek i oczekiwać na samolot.
- Poczekalnie są skromne, ale jest wygodnie.
W przypadku lotów międzynarodowych przechodzimy dodatkowo kontrolę paszportową, sprawdzane się odciski palców.
W większości międzynarodowych lotów samoloty podstawiane są pod terminal i wchodzi się do nich przez rękaw. Lecąc do Surat Thani udajemy się do bramek na dolnym poziomie, co oznacza, że będziemy oczekiwać na autobus, który zawiezie nas pod oczekujący na płycie lotniska samolot.
- Czekamy na autobus, który zawiezie nas do samolotu.
W strefie bezcłowej znajduje się część zakupowa oraz restauracje. W przypadku gastronomii ceny są typowo europejskie, zatem jeśli koniecznie chcecie coś zjeść przed wylotem - zróbcie to przed przejściem bramek. Oferta w holu jest całkiem pokaźna i w przystępnych cenach. Również przed wejściem do terminali można zakupić zestawy śniadaniowe (polecamy przejść się kładką na drugą stronę ulicy - warto, bo zestawy można kupić od 30 batów, ok. 3,40 zł). W terminalu są co najmniej dwa sklepy 7-Eleven.
Z zakupu wody zrezygnowaliśmy, ponieważ na lotnisku udostępniono podróżnym poidełka na wodę. Można w nich uzupełnić zapasy wody, a także zalać wrzątkiem zupki instant.
- Poidełka na lotnisku są przy każdej toalecie.
Na lotnisku Bangkok Don Mueang jest darmowe WiFi. Połączenie z siecią wymaga zalogowania w systemie, ale jest to proces bardzo prosty (nie odbywa się poprzez rejestrację numeru telefonu i kodu SMS).
Kolej
Z umieszczonej na wiadukcie stacji można bez problemu dojechać do centrum Bangkoku, a następnie przesiąść się do innych linii metra. Jest to obecnie najtańsza opcja transportu z lotniska.
Dojście z terminala do stacji zajmuje 10-15 minut. Pociąg ciemnoczerwonej linii SRT jedzie do stacji Bang Sue Grand Central. Tam można przesiąść się do pociągów MRT, których sieć oplata Bangkok coraz ciaśniej.
Sieć metra jest obecnie rozbudowywana o kolejne stacje. Do lotniska Don Mueang przedłużana jest brązowa linia metra, która połączy oba porty lotnicze.
Autobus
Z lotniska, lub bezpośrednio z przystanków przy ulicy odjeżdża kilka autobusów. Niewielki dworzec autobusowy zidentyfikowaliśmy przy T1 (od północnej strony). Zatrzymują się tam autobusy oznaczone literą A:
- linia A1 jedzie do Mochit,
- linia A2 jedzie do Victory Monument,
- linia A3 jedzie do Lumpini Park,
- linia A4 jedzie do Sanam Luang.
Na przystankach przy ulicy zatrzymuje się więcej autobusów, ale w obliczu dobrej komunikacji kolejowej i autobusów lotniskowych “A” nie ma sensu przytaczać ich wszystkich. Opisy znajdziecie na Google Maps.
Autobus kursujący pomiędzy lotniskami
Pomiędzy portami lotniczymi Don Mueang i Suvarnabhumi kursuje autobus terminalowy, który jest bezpłatny dla podróżnych z ważnym biletem lotniczym. Przejazd trwa ok. 1h.
Taxi
Pod terminalem, przy wyjściu nr 8 jest również postój taxi. Przejazd najlepiej zarezerwować jeszcze w holu terminala. Zajmują się tym odpowiednie osoby. Pamiętajcie, aby sprawdzić, czy kierowca ma włączony taksometr.
Mniej więcej po środku portu lotniczego, pomiędzy T1 i T2 znajduje się Luggage Delivery & Luggage Storage by AIRPORTELs. Stoisko czynne jest w godzinach 6:00-24:00.
Drugi punkt znajduje się gdzieś w T1.
Ostatnia modyfikacja: czwartek, 30-11-2023 r.
