- Naszym zdaniem to właśnie w świątyni Amona w Medinet Habu oglądaliśmy najlepiej zachowane reliefy w całym Egipcie.
W czasach Nowego Państwa (XVI–XI wiek p.n.e.) powszechnie uważano, że właśnie tutaj narodził się Amon, twórca świata i pan ładu we wszechświecie, a także władca bogów, ludzi i świata umarłych.
Z momentem upaństwowienia kultu Amona, budowa świątyni w miejscu narodzin wydawała się być oczywistością.
Świątynia grobowa zbudowana dla Ramzesa III jest największym budynkiem kompleksu. Składają się na nią dwa okazałe dziedzińce poprzedzone pylonami.
- Po przekroczeniu pierwszego pylonu, wchodzimy na dziedziniec.
Na dziedzińcu, po lewej stronie, pod ogromnymi kolumnami, znajdowało się przejście do pałacu faraona.
- Z pałacu dziś zostały z niego tylko gruzy.
Po prawej jest kolumnada złożona z ośmiu posągów przedstawiających Ramzesa.
- Posągi przedstawiają Ramzesa III.
Za drugim pylonem zobaczymy prawdziwe arcydzieło - wielki dziedziniec otoczono rzędami kolumn z wyrytymi na nich historiami.
Choć nadal trwają tu prace konserwatorskie, można dostrzec niesamowicie dobrze zachowane kolorowe reliefy.
- Reliefy na kolumnach.
- Szczególnie polecamy obejrzeć malowidła na suficie - zapierają dech w piersiach.
Niemal wszystko - każda kolumna czy ściana, zostały ozdobione reliefami, których tematyką przewodnią są głównie opowieści wojenne, czyli dokumentacja wojen toczonych przez Ramzesa III.
Są tu między innymi ilustracje wielkiej bitwy z Libijczykami, podczas której faraon przegonił wroga, a schwytanych więźniów skuł i zaprowadził przed oblicze Amona.
- Scena po prawej od wejścia: Ramzes III strzela z łuku.
W czasach pierwotnych chrześcijan, dziedziniec ten został zamieniony w kościół koptyjski, a pogańskie malunki pokryto grubą warstwą gipsu i wapna, dlatego do dzisiejszych czasów przetrwały w tak dobrym stanie.
W dalszej części świątyni była niewielka sala hypostylowa, ale do dzisiejszych czasów przetrwały tylko kikuty kolumn.
- Na kikutach kolumn nadal widać reliefy.
Po bokach znajdowały się mniejsze kaplice - do dziś pozostały po nich wnęki, niektóre z posągami.
- Pozostałości jednej z kaplic, prawdopodobnie faraona.
Na końcu świątyni znajdowało się sanktuarium Amona, które umieszczono najwyżej w całym kompleksie. Był to charakterystyczny dla świątyń egipskich model budowy opierający się na starożytnych wierzeniach. Ścieżka przejścia od bramy głównej, aż do sanktuarium, nieustannie się wznosiła, tworząc wrażenie wspinania się po zboczu “kopca stworzenia”.
Niedoceniany kompleks często nazywa się Małym Karnakiem, bowiem wygląda jak jego miniatura - do tego świetnie zachowana.
Wysokie mury świątyni nie zostały nigdy skruszone, za to z obwarowań kompleksu i innych budynków nie zostało wiele.
Poza świątynią Amona, do dzisiejszych czasów zachowały się tylko widoczna po lewej świątynia Hatszepsut oraz, po prawej, kaplica żony Amona - Mut.
- Świątynia Hatszepsut (z lewej), kaplica Mut (po prawej). Na środku budynek bramy południowej.
Ostatnia modyfikacja: sobota, 06-01-2024 r.
