Park, Zamek i Stara Palmiarnia

Świebodzice.

Już spod dworca prowadzi czarny szlak w kierunku zamku (4,5 km, ok. 60 minut spacerem). Zdecydowaliśmy się jednak na mały spacer po Rynku i okolicach (przez rynek prowadzi czerwony szlak).

Po krótkim obejściu Świebodzic wróciliśmy na czarny szlak i udaliśmy się w stronę zamku. Na skraju Książańskiego Parku Narodowego znajduje się Brama Lwów, i ścieżka prowadząca aż do kulminacyjnego punktu wycieczki.

Ścieżka przechodząca przez park jest położona wśród pięknych drzew, za którymi kryją się sarny i inne dzikie zwierzęta. Gdzieś w okolicach leśniczówki oba szlaki – czarny i czerwony – łączą się na długości około jednego kilometra, prowadząc asfaltową drogą do samego zamku (401 m n.p.m.).

Reprezentacyjna sala balowa w Zamku Książ.

Zwiedzanie w zależności od wykupionego karnetu może potrwać 1-3 godziny w zależności od wykupionych atrakcji. W kasie można zakupić bilety na różne atrakcje – zamek (z przewodnikiem lub bez), Palmiarnię, mauzoleum, starą kopalnię i muzeum porcelany, również należącą do innego właściciela stadninę koni, a od niedawna również podziemia zamku Książ (w pakiecie z zamkiem). Na uwagę zasługuje duży pakiet, w którego skład wchodzą: zamek, podziemia, kopania, muzeum porcelany i Palmiarnia. Każdą z tych atrakcji można zwiedzać oddzielne, lub dowolnie łączyć. My zdecydowaliśmy się na pakiet zamek+palmiarnia bez przewodnika. Zwiedzanie zamku rozpoczyna się od obejścia wnętrz zgodnie z wskazówkami drogowskazów wyznaczających kierunek zwiedzania. Przejście trasy zajmuje około 90 minut.  Specjalnie dla turystów w zwiedzanych salach przygotowane zostały opisy pomieszczeń  w języku polskim, angielskim i niemieckim.

Wnętrza zamku zostały odtworzone z wielką starannością.

Po dokładnym obejrzeniu wszystkich wystaw, udaliśmy się niebieskim szlakiem w kierunku Palmiarni. Wcześniej jednak odwiedziliśmy kaplicę rodową Hochbergów. Podczas szybkich oględzin przez okna obejrzeliśmy ciekawe malowidła ścienne wewnątrz budynku (opisane są na zamku Książ).

Palmiarnia oddalona jest od zamku ok 3 km (30-40 minut), ale nie odczuwa się tej odległości, ponieważ ścieżka jest lekko pochylona (mauzoleum znajduje się w najwyższym punkcie naszego szlaku – ok 435 m n.p.m., natomiast palmiarnia 392 m n.p.m.). Po drodze można podziwiać drzewostan i okoliczne łąki. Aby dostać się do Palmiarni trzeba również przejść drogę nr 35, jednak pobyt w niej rekompensuje te wszystkie niedogodności.

Cytrynka w Palmiarni.

Palmiarnia to prezent, jaki ostatni właściciel Zamku Książ – Jan Henryk XV von Hochberg – ofiarował swojej żonie, pięknej Księżnej Daisy. Najważniejszym budynkiem jest główny budynek ze szkła i metalu, zbudowany na początku XX wieku, którego wnętrza wyłożone zostały zastygłą lawą z wulkanu Etna. W Palmiarni rośnie ponad 250 gatunków roślin z różnych kontynentów i stref klimatycznych, a na jej terenie znajdują się oczka wodne z rybkami, sadzawka z żółwiami wodnymi oraz wybieg, po którym biegają przepiękne pawie.

Stąd rozpoczęliśmy drugi etap wycieczki – zwiedzanie ścisłego centrum miasta Wałbrzych. Ponieważ zaplanowaliśmy powrót koleją, musieliśmy dotrzeć do jednej ze stacji Wałbrzycha – Miasto lub głównej. Szybko okazało się, że dojazd do stacji będzie trwał długo, bo miasto rozciąga się na południe (Palmiarnia jest dokładnie na północy miasta). Przejazd autobusem trwał niezłą chwilkę. Wysiedliśmy w pobliżu rynku i zdecydowaliśmy się tam na szybki obiad. Następnie obeszliśmy odrestaurowany rynek i Plac Magistracki z przepięknym ratuszem. Wycieczka była krótka, z uwagi na późną porę – musieliśmy wracać do stacji Miasto, skąd udaliśmy się do Wrocławia.

Zamek Książ z punktu widokowego.