Napływ misji archeologicznych do brytyjskiej wówczas kolonii, zaowocował pozyskaniem ogromnej ilości zabytków w dość krótkim czasie. Początkowo magazynowano je w różnych budynkach Kairu - szkołach, bibliotekach, cytadeli. Dopiero na początku XX wieku oficjalnie otwarto nową siedzibę przy placu Tahrir.
Jak dojechać, co zobaczyć
Do Kairu przyjechaliśmy w ramach wycieczki zorganizowanej przez biuro “Bumerangi Egiptu”. Wizyta w muzeum była wstępem do tego co mieliśmy dopiero zobaczyć. Dzięki przewodnikowi dowiedzieliśmy się bardzo dużo o twórcach piramid - faraonach Cheopsie, Chefrenie i Mykerinosie, a także o zwyczajach mumifikacyjnych i pogrzebowych starożytnych Egipcjan.
- Gmach Muzeum Egipskiego w Kairze, przed którym znajduje się ogród z fontanną.
Po wejściu udajemy się od razu do lewego skrzydła, gdzie znajduje się duża ekspozycja sarkofagów. Choć na pierwszy rzut oka wyglądają jak magazyn płyt granitowych, to już po chwili bez problemu odróżniamy poszczególne elementy.
- Płyta sarkofagowa.
Naszą uwagę przyciąga sarkofag z białego alabastru - materiału powstałego w efekcie dokładnego szlifowania kalcytu. Struktura materiału pozwala na przenikanie światła w głąb kamienia, co tworzy niesamowity efekt rozświetlania sarkofagów.
- Przewodnik Muhammed Sakra prezentuje właściwości alabastru.
Budowniczowie wielkich piramid
W dalszej części odwiedzamy ekspozycję poświęconą budowniczym piramid. To za ich panowania powstały niesamowite grobowce w Gizie.
Zobaczymy m.in. tworzącą sakralną jedność egipską triadę, przedstawiającą Mykerinosa w towarzystwie bogini Hathor oraz personifikacji Egiptu pod postacią kobiety.
- Triada egipska Mykerinosa.
Były to czysto teologiczne zagrywki mające na celu wyjaśnić plebsowi sprzeczności między jednością bogów i mnogością ich kultowych postaci oraz dodać boskich cech władcy.
W centrum sali zobaczymy wyrzeźbiony w czarnym diorycie posąg Chefrena. Jest to o tyle nietypowe, że w Egipcie do dziś nie znaleziono złóż diorytu, a posąg został odnaleziony w świątyni niedaleko piramid.
- Posąg przydaje władcy boskich cech, m.in. gwarantuje opiekę Horusa.
Jest tu również wizerunek Cheopsa - jedyny istniejący posąg faraona.
- Mierzącą 7,5 centymetra wysokości figurkę odnaleziono w Abydos.
Powszechnie uważa się, że ogarnięty manią budowy piramidy Cheops, postanowił zrezygnować z innych form upamiętniania swej osoby, stawiając wszystko na jedną kartę. Jak pokazał czas - warto było.
Średnie i Nowe Państwo
Ciekawostką jest wykonane z czarnego granitu popiersie Amenemhata III, przedstawiciela XII dynastii, z okresu Średniego Państwa, który zasłynął z pokojowych, naznaczonych dobrobytem rządów. Zostawił po sobie aż dwie piramidy - czarną w miejscowości Dahszur oraz drugą w Hawarze, w której został pochowany.
- Popiersie Amenemhata III.
Opuszczając parter zobaczyliśmy jeszcze głowę posągu Hatszepsut. Została przywieziona tutaj w towarzystwie dwóch sfinksów z jej świątyni w Tebach Zachodnich.
- Sfinks o ciele silnego lwa z głową królowej miał świadczyć o jej niezwykłej wytrzymałości.
Obok znajduje się popiersie jej następcy - Totmesa III, które również znaleziono w ruinach świątyni w Deir el-Bahir.
- Popiersie Totmesa III. Twarz została oddzielona od reszty prawdopodobnie jeszcze przez starożytnych.
Największym skarbem muzeum jest sala wypełniona artefaktami z grobowca faraona Tutanchamona. Lista zabytków liczy ponad 1700 pozycji, są to m.in. dwa z czterech złotych sarkofagów oraz słynna złota maska.
- Grafika przedstawia komory grobowca Tutanchamona w Dolinie Królów w chwili odkrycia.
Alabastrowe kanopy, w których złożono największy skarb faraona są wystawione w holu głównym. Wątrobę, płuca, żołądek i jelita szczelnie zamknięto w wazach, a komplet umieszczono w takiej pięknej drewniane szafie.
- Kanopy to wazy, w których składano wnętrzności wyciągane z ciała podczas mumifikacji.
Nie mieliśmy czasu na obejrzenie każdego ze 160 tysięcy eksponatów. Tak samo nie mamy miejsca, aby pokazać wszystkie zabytki na zdjęciach. Wiele ciekawych zobaczycie w galerii do tego tekstu.
Muzealne ogrody
Na ogrodowej pergoli znajdują się popiersia znanych archeologów. Wśród nich także popiersie prof. Kazimierza Michałowskiego, którego wkład w zachowanie dziedzictwa narodowego Egiptu jest nieoceniony - pod jego kierunkiem Świątyni Hatszepsut przywrócono dawny wygląd.
- Popiersie prof. Kazimierza Michałowskiego.
Odkąd odkryto historyczne znaczenie zabytków, wiele artefaktów zostało skradzionych i trafiło w ręce bogatych kolekcjonerów. Precedens ten trwa od połowy XIX wieku do dzisiejszych czasów. Zabytki egipskie można znaleźć w wielu muzeach narodowych na całym świecie - np. w Muzeum Brytyjskim czy Luwrze. Znaczna część pierwszej kolekcji trafiła do Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu. W połowie XIX wieku król Abbas I podarował ją austriackiemu arcyksięciu Maksymilianowi.
